wtorek, 12 maja 2015

Kreatywna zapaść

Naprawdę, prawie miesiąc mnie tu nie było!? Najpierw byłam u Mamy przez dwa tygodnie, w trakcie których odkryłam, że wcale tak mnie nie pociąga szydełkowanie... Siatka na włosy to i owszem. nawet poduszka z granny square, którą udziergałam dla Mamy z kłębków wełny wyszperanych w lumpku. Ale pled przerósł moją dziergalną cierpliwość. Wolę szycie i druty, jednak wskutek tego zostałam z ponapoczynanymi motkami Divy, które przerobię chyba na bluzeczkę. Nawet zrobiłam już próbkę, z której nic nie wynika, albo ja nie umiem policzyć.
Poza tym - klapa generalna. Nic mi się nie udaje, ponieważ nic mi się nie chce. Moja kreatywność i radosne poczucie twórczej mocy wywędrowało z domu, a mnie przestało cieszyć stukanie drutów i dłubanie w tkaninach...straszne.
A przy tym - same porażki. Kupiłam kawał ślicznej mięciutkiej bawełny na spód sześciokątowego patchworka. Cóż, za mały... Wierzch skończony, spodu nie ma...
Nadal mam do ukończenia rękawy fioletowego swetra, a tymczasem muszę spruć cały jeden przód i to mnie demotywuje jak nie wiem co...
Przestałam słodzić czarną herbatę, w związku z czym herbata przestała mi smakować. To już jest skrajne nieszczęście według mnie i powinno mi być oszczędzone. No bo zaczęłam znów ją słodzić, ale już mi tak nie smakuje.... Próbuję, jak kapitan Picard, pić earl greya.

***
Wylałam już żale, dziękuje bardzo publiczności za cierpliwość :)
Pokażę Wam zatem, co zdobyłam plądrując szmaciarenki wszelakie w okolicy. Sama sobie się dziwię, że tak namiętnie wznowiłam mój Lump Trek, ale efekty są pozytywne.



Te motki wypatrzyłam i chwyciłam bardzo prędko. Mam wprawdzie wątpliwości, czy rzeczywiście maja one 6200 metrów w 100 gramach - ale chyba przędzalnia wie, co oferuje, prawda? W kazdym razie jeśli to prawda, to to już jest bardzo włóczka lace. Jeszcze nie tak skrajnie lace jak 10000 metrów w 100 gramach, ale już blisko :) Jest leciutko gryźna, ale ze skrętu, podobnego do skrętu włóczki estońskiej, z której robiłam chustę, wnioskuję, że po praniu spuchacieje i zmięknie. Mama moja wczoraj dokupiła mi dwa kolejne motki. Może być z tego cudna ażurowa chusta, a może być i sweterek, wzięty podwójnie :)

 

Tkaniny też się udały. Fiolet na spód nada się w końcu do innego patchworka, ponieważ mam ambicję posiadać ich wielką szafę, na każdy miesiąc w roku, dla każdego domownika, we wszystkich stylach i kolorach. Fioletowo - różowy jest ładny, nada się na skrawki, ale ten dyniowy chwycił mnie za serce. Półtora metra słonecznej tkaniny z kolekcji "Spraytime" od Makeower. Generalnie to jest własnie najlepszy interes, jaki zrobiłam - za piętnaście złotych kupiłam szmatkę wartą 9 funtów za metr. W normalnej cenie mogłabym sobie pozwolić najwyżej na tłustą ćwiartkę! I co Wy na to? Wiwat szmaciarenki :)
A swoją drogą - tak właśnie nazwę kiedyś moją kawiarnię, więc ogłaszam tą nazwę zarezerwowaną!
W Szmaciarence będzie można robić na drutach, szyć, jeść placek karmelowy i dumać nad pruciem trzeci raz tego samego szalika! Jeśli wiecie, jak pisze się biznesplan, poproszę o wskazówki. Chcę zmiany mojej obecnej pracy na coś nowego. Chcę mieć własną Szmaciarenkę :) Obawiam się, że trudno mi będzie się pożegnać z szumem projektorów, ale chyba nadszedł czas.

8 komentarzy:

  1. Cudne niteczki :-) Zazdraszczam ....
    A weną się nie przejmuj - raz mamy lepszy czas, a raz niestety gorszy. Ja teraz również nie mam nic na drutach ani na szydełku, ale grzecznie czekam :-) Może przyjdą nowe pomysły... :-)
    Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czyli nie jest aż tak źle, może nowe pomysły po prostu kiełkują jak wszystko na wiosnę? :)

      Usuń
  2. Szum projektorów zawsze możesz sobie puszczać z nagrania, żeby szumiał w tle... *^o^*
    Gratuluję pięknych zdobyczy!!! Ta wełenka jest boooska! Materiały też niczego sobie, jak ten złoty pięknie wygląda razem z granatowym aksamitem, ach!... (bo chyba to aksamit, dobrze widzę?)
    Napisałam co miałam napisać, a teraz idę kroić sukienki, żebym jak najszybciej wysłała Ci kopertę pełną skrawków na patchworki, czas przegnać brak weny! *^V^*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nagranie to nie to samo :)
      Aksamit kupiłam z myślą o tym, że kiedyś uszyję victorian crazy quilt. Od wielu lat taki projekt bardzo mnie nęci, zastanawiam się nad użyciem jedwabnych krawatów, które mają cudowne wzory i kolory. Wiktoriańskie damy szły po prostu na strych, po suknie i narzutki swych przodkiń, zbierały ścinki jedwabi i brokatów od przyjaciółek, a ja będę musiała się zadowolić buszowaniem w second handzie :) Ale gdybyś chciała kawałek tego aksamitu na kubraczek dla Rori, służę najuprzejmiej :)

      Usuń
  3. chętnie napiję się dobrej kawy w Szmaciarence :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Na razie zbieram informacje - co i jak powinnam zrobić, by rozpocząć taki projekt. Ale chciałabym to marzenie przekształcić w rzeczywistość. I to niekoniecznie na starówce. Wrzeszcz lubię równie bardzo!

      Usuń
  4. świetne łowy! A wena wróci - przynajmniej bez wyrzutów sumienia korzystaj z wiosny!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję! A co do wiosny - z mojego pracowego bunkra niewiele jej oglądam... może w weekend :)

      Usuń