Szyjemy muszelki część pierwsza: przygotowanie

Zgodnie z obietnicą - mały kurs muszelkowania dla Was. Część teoretyczna będzie krótka, część praktyczna okraszona zdjęciami. Słabymi, jak to moje zdjęcia zazwyczaj; ale coś tam widać.

TEORIA
Muszelki należą do grupy patchworków tesselation, czyli takich, które składają się z jednakowych w kształcie łatek. W dawniejszych czasach ten kształt wykorzystywano w szyciu tzw. scrappy quilt, czyli rzeczy uszytych  z resztek, łatek pojedynczych, pozornie do siebie nie pasujących tkanin - podobnie jak kształt sześciokąta, kwadratu czy rozmaitych trójkątów. Zasadniczo rzecz polegała przede wszystkim na tym, by żadna najmniejsza szmatka się nie zmarnowała - w pionierskich czasach, w uboższych warstwach ludności ta kwestia była bez wątpienia nader istotna.
W czasach dzisiejszych, kiedy narzuta z łatek jest elementem raczej dekoracyjnym niż ściśle użytkowym, broniącym od chłodu, fakt ten ma mniejsze znaczenie. Ale dlaczego by nie zabawić się w dzielną pionierkę i nie spróbować wykonać własnymi rękami takiej uroczej patchworkowej rzeczy?
NIETEORIA

Co potrzebujemy na początek?
* papier na kształtki - sugeruję użycie odzysku - reklam, jakichś informacji od banków (w rodzaju "gratulujemy! tylko Ty możesz wziąć ten niezwykły kredyt..."). Papier do drukarek jest dobry do tego celu
* tkaniny bawełniane
* igły do ręcznego szycia
* nici - ja preferuję bawełniane, ale zwykłe do szycia maszynowego też będą dobre
* nożyczki do papieru, nożyczki do tkanin - nie mieszajcie ich, a obie pary będą dłużej żyły
* ołówki - jeden do papieru,  HB, a do tkanin B lub 2B. Nie żałujemy im ostrzałki :)
* cienki karton na wzorniki

Opcjonalnie
* bryłka wosku do woskowania nici - będą gładsze, mniej skręcające się
* naparstek - ja bez niego nie umiem, ale wiem, że to nie jest popularne narzędzie

Z góry muszę Was uprzedzić, że ta praca to całkowita manufaktura, przynajmniej w moim wydaniu. Nie używam bowiem gotowych kształtek papierowych, jakie można kupic w amerykańskich sklepach patchworkowych; nie używam również urządzeń w rodzaju accuquilt do masowego wycinania łatek, chociaż na pewno przyspiesza to pracę. Moja metoda jest maksymalnie pionierska :)
Ostrzeżenie: nie mieszajmy tkanin bawełnianych z innymi. Lny czy tkaniny sztuczne mogą inaczej reagowac po praniu, mieć inną kurczliwość i nasza praca może ulec zniszczeniu. Nie sugeruję również mieszania takin dekatyzowanych z niedekatyzowanymi z tych samych względów, chociaż ta akurat zasadę bezczelnie sama łamię :) I nic.
Zaczynamy.
Potrzebne nam będą dwa wzorniki, czyli kształtki z cienkiego kartonu. Jedna mniejsza, do papierowych muszelek, druga większa, do materiałowych. Różnica wielkości pomiędzy nimi jest to szerokość szwu, czyli 1/4 cala (ok. 0,6 cm). Można ten zapas uczynić większym, to w niczym nie zaszkodzi.  W sieci są dostępne wzory, łatwo sobie pobrać, wydrukować czy przerysować. Ja swoje odrysowałam z jednej z moich bezcennych książek.
Najpierw przygotowujemy zapas papierków, pamiętając o precyzji:

Potem materiały:

Uwaga! na powyższym zdjęciu nie jest zachowany kierunek nitki prostej, a powinien być. Muszelka powinna stać na swojej nóżce idealnie wzdłuż nitki, dzięki temu później, po licznych praniach nie będzie się marszczyć  i naciągać, a to bardzo ważne. Potem kroimy: ja robię to pojedynczo, ale sądzę, że można spiąć szpilką kilka warstw i kroić na przykład trzy na raz.

I zaczynamy pierwszy krok szyciowy: układamy papierowy podkład na środku tkaniny na jej lewej stronie, zachowując odległość od krawędzi na szerokość szwu. Starannie wyrównujemy i przypinamy szpilką. Następnie rozpoczynamy fastrygę: igłę wbijamy w muszelkę od strony tkaniny przekłuwamy się przez papier i zagięty brzeżek materiału.

Następnie prowadzimy drobniutkie fastrygowe szwy wzdłuż brzegu materiału na czaszy muszelki:

Do mniej więcej 0,5 cm przed końcem brzegu, po czym znów wkłuwamy się w papier:

A potem zaciągamy ostrożnie nitkę, dzięki czemu przymarszczony brzeg ładnie zawija się wzdłuż krawędzi czaszy

Potem zaciągamy całkowicie nitkę, dzięki czemu materiał przylega gładko:

A ponieważ przymocowany jest do papieru tylko szpilką i dwoma szwami, przyfastrygowujemy grubszą fastrygą wzdłuż półokrągłej krawędzi:

I muszelka  - nasza pierwsza - gotowa :)

Teraz jeszcze odpowiednia ilość powtórzeń i układamy sobie kilka na próbę, co mocno podbudowuje motywację :)

W następnym odcinku: jak to ze sobą połączyć?